Frouke en Jan Nooitgedagt wisten het wel: als ze ooit in de gelegenheid kwamen om een stolp met bijbehorend terrein te bemachtigen, hadden ze hun plannen al klaar. Die kans deed zich zeven jaar geleden voor aan de Westdijk in Zuidschermer, aan de rand van de Schermerpolder, op steenworp afstand van het bekende pontje van Akersloot. De stolpboerderij Oost-Phalia dateert waarschijnlijk al van eind achttiende eeuw. De boer van wie de stolp toen was, wilde zijn bedrijf beëindigen en via Klaver Makelaardij kwamen Jan en Frouke in beeld. Ze hadden heel wat plannen. Onder meer de stolp renoveren en een bed & breakfast beginnen voor nachtgasten en overdag een dagbesteding op het terrein creëren voor mensen met geheugenproblemen, zoals dementie. Met daarbij dieren, een voedselbos en de gelegenheid om zelf groenten te telen. De koop kwam rond en de plannen werden op papier gezet.
KANSRIJK
De rust en ruimte van het perceel, met z’n weidse uitzicht over de Schermer, boden volop mogelijkheden. De bouwtekeningen gaven een overzichtelijk beeld, het zag er allemaal mooi en kansrijk uit. “Maar zo makkelijk ging het helaas niet”, vertelt Jan. Want zoals zo vaak stonden tussen droom en daad wetten en praktische bezwaren in de weg. Frouke en Jan maakten kennis met de weerbarstige werkelijkheid. Tussen de ambitieuze beleidsvisie van de gemeente, onder andere wat betreft erfgoed, en de dagelijkse uitvoering van dat beleid bleek regelmatig afstand te zitten. Gaten die niet zomaar even waren te overbruggen. Plannen moesten aangepast, tekeningen gewijzigd, aanvragen opnieuw ingediend. Ondertussen tikte de tijd door en de kosten stegen net zo snel mee. Jaar na jaar.
VERSCHILLENDE TALEN
“Het is logisch dat er regels en richtlijnen zijn”, zegt Frouke. “Maar na het zoveelste gesprek met de gemeente kregen we al gauw het idee dat we verschillende talen spraken. Dergelijke beoordelingen en beslissingen worden vanachter het bureau genomen en dat maakte het er ook voor ons niet gemakkelijker op. De ene keer was er een probleem met wat in de stolp is toegestaan, een andere keer was de kleur van de uiteindelijke bijgebouwen voor de dagbesteding niet conform de voorschriften. Of dan moesten de ramen kleiner om de optische suggestie van een schuur te behouden. En elke keer konden we weer terug naar de tekentafel, plannen wijzigen, in de hoop dat het de volgende keer wél in goede aarde zou vallen.” Niet dat het koppel in afwachting van de volgende beslissingsronde ging zitten duimendraaien. Jan: “Wij houden allebei van werken en zo planten we in de wachttijd de nodige kleinere klussen in, zodat we toch door konden.” Die kleinere klussen logen er overigens ook niet om. ‘Even’ de voormalige koestal omtoveren tot een overdekte ontmoetingsplek en stalling. ‘Even’ een waterzuiveringsinstallatie aanleggen. ‘Even’ de bestrating vernieuwen met riolering eronder. Ook werd de garage omgetoverd tot een gezellige kantine. Er was handenvol werk en met een slimme planning buffelden Frouke en Jan hard door.