Leven in de duinen: van bollengrond naar bouwgrond

“Zo’n zes jaar geleden wilde ik wel wat dichter bij de duinen wonen. Op een dag reed ik langs een stuk grond aan de duinrand waar een oud bollenveld na dertig jaar procederen een nieuwe bestemming had gekregen als bouwgrond. Ik belde de makelaar en deed direct een bod. Een dag later was het van mij. Ik wilde graag een schuurwoning bouwen en dat sloot precies aan bij het bestemmingsplan. Dus beter kon niet.” Omdat Jeltje eerder een huis had gebouwd wist ze waar ze aan begon, maar omdat het allemaal zo snel ging, had ze toch een beetje de schrik te pakken. Dat gevoel verdween snel toen ze eenmaal gingen bouwen. Na een half jaar stond het casco er en na een jaar kon ze er al gaan wonen.

Wilde bloemenweide

Wat te doen met de tuin was een ander verhaal. Omdat het agrarisch gebied is, was ze aan regels gebonden. “Eigenlijk moet je het zien als grasland om je huis waar je te gast bent. Als je bijvoorbeeld iets wilt planten of aanleggen, moet je daar een vergunning voor aanvragen.” Aan de achterkant van de tuin is het landschap een beetje heuvelachtig met dennen, die het geluid van de nabijgelegen weg tegenhouden. Daarnaast neutraliseren dennenbomen de CO₂ -uitstoot van de auto’s. Verder is er een terras met pergola, een buitenkeuken en een wilde bloementuin. “Ik koop een keer per jaar zogenaamd verrassingsbloemenzaad, dat ik uitstrooi in de tuin. Daardoor is het elke keer een verrassing hoe de tuin eruitziet. Ik heb al een keer zonnebloemen gehad, maar ook klaprozen en margrieten. In alle gevallen is het een wilde bloemenweide, maar in het ene seizoen kleurt die wei meer geel en in het andere wit of rozerood. Mensen stoppen regelmatig met de fiets om foto’s van die vrolijke bloemenzee te maken.” Ze vertelt dat de bloemen veel insecten aantrekken. “Op het terras hebben we daar overigens geen last van. De bijtjes zoeken echt de bloemetjes op en niet ons.”

‍

‍

‍

Grote grazers

Slechts een klein deel van de tuin, zoals de dennen op de heuvel, is gericht geplant. “Zoals de lavendel en wisteriahysteria, die beide een hoek van de tuin zo prachtig paars kleuren.” Achter in de tuin is een hek waar je zo de duinen in loopt. “In de duinen lopen van die grote grazers die soms even over het hek komen koekeloeren. Mooier wordt het niet.” Aan de achterkant is ook de wadi, die ’s winters vol water staat en zomers vrijwel droog is. “De helft van de wadi is van mijn buurman, vandaar het hek in het midden. Hij heeft namelijk schapen, die anders mijn bloemen op zouden eten.” Wat ik het leukste van mijn tuin vind? Dat hij er nooit hetzelfde uitziet! Het grootste deel van de tuin mogen we niet besproeien, maar er komt na een regenbui altijd wel weer iets op. En hij is ook heel onderhoudsvriendelijk. Bladeren, dode takken… ze mogen allemaal blijven liggen. Er komen vogels op af die de zaden uit de dode stengels halen. En het trekt ook veel dieren, als muizen en fretten. Echt je kijkt je ogen uit!”

Is er dan geen enkel nadeel? “Nou dat we geen schutting of heg mogen plaatsen, geeft natuurlijk wel iets meer inkijk, maar daarvoor hebben we een struik heel strategisch geplant, zodat de buren wat minder naar binnen kunnen kijken. Verder leven we vooral aan de achterkant van het huis waar vooral veel natuur is.”

‍

Buiten is altijd dichtbij

De schuurwoning is zo duurzaam mogelijk gebouwd en gemaakt van Douglas hout dat heel mooi vergrijst en daardoor steeds meer in de omgeving opgaat. “We hebben driedubbel glas, speciale sponningen en veel glas. De zon hoeft maar even te schijnen en het is warm binnen.” De woning en tuin lijken in elkaar over te lopen. Om dit effect te bereiken heeft Jeltje onder meer zowel buiten als binnen gekozen voor een eikenhouten vloer met brede planken en is het groen door het vele glas altijd dichtbij. “Waar je ook in huis bent, je hebt rondom zicht op de duinen, bomen en het gras. Als het lekker weer is, staan de deuren eigenlijk altijd open en leven we merendeels buiten. “Zomers gebruiken we onze keuken binnen nauwelijks, bereiden we alles in de buitenkeuken. Ook zitten we graag met vrienden eindeloos te tafelen aan de lange eettafel buiten. Hier heeft al menig gezellig borreltje plaatsgevonden.”

Resumé. Als je graag een zwembad, vijver, sportveldje of trampoline in je tuin wilt dan is een tuin als die van Jeltje misschien niet ideaal… Maar in alle andere gevallen wél! Je leeft een met de natuur met een geweldig uitzicht op de Castricumse duinen en dicht bij het strand. “Dit is een uniek plekje. Zoiets krijg ik nooit meer!”

‍

BEWONER: Jeltje Schraverus

SINDS: 2018

WAT: schuurwoning, recent verkocht door Klaver Makelaardij
BIJZONDER: de agrarische tuin waar je als bewoner te gast bent en niet zomaar iets mag planten of aanleggen.