Kijken in de ziel van de komiek

André’s ouderlijk huis was een bovenwoning in de Rotterdamse wijk Delfshaven. “Daar luisterde ik graag naar de radio. Programma’s met komieken als Dorus en Snip & Snap vond ik prachtig. Na school zat ik thuis uren met mijn bandrecorder te klooien. Door stukken tekst aan elkaar te plakken en daar gekke bekken bij te trekken, had ik mijn eigen parodie-act. Daarmee won ik in 1964 een talentenjacht op de televisie. Op mijn achttiende ging ik op mezelf wonen, in een bescheiden huisje in Bergschenhoek, vlak bij Rotterdam. Daar was ik heel weinig, want in die tijd trad ik elke avond op in het land. Personeelsfeesten, verenigingsavonden, jubilea, noem maar op. Eigenlijk was ik altijd onderweg.”

MOLEN

Nadat André succes kreeg met zijn eigen theaterrevues, wilde hij ruimer wonen. Iets meer centraal in het land ook. “Met mijn vriend Wim ben ik toen naar Rijnsaterwoude verhuisd. Daar kochten we een molen aan het Braassemermeer. Die molen stond al lang te koop, dus uiteindelijk gooiden ze hem in de aanbieding en konden we hem voor weinig geld overnemen. Zo kwamen we op een prachtige plek, met het water voor de deur. Je kon zo voor de deur in je bootje stappen. Overal in de buurt kon je heerlijk varen. Die molen was natuurlijk heel idyllisch. Prachtig voor foto’s, maar praktisch was het niet. Dat de molen op een ruime plek aan de waterkant stond, was gunstig om de wind te vangen. Handig voor een molenaar, maar niet prettig als je rustig wilt wonen. Wij hadden altijd de wind om het huis, dus steeds lawaai en tocht. We zijn er niet lang gebleven.”

STUDIO

Ze verhuisden naar een vrijstaand huis in Breukelen, met uitzicht op de Vecht. In een tuinhuis liet André een geluidsstudio bouwen. “Samen met ‘meneer’ Ferry de Groot maakte ik daar de Dik Voormekaar Show. In dat tuinhuis kwamen typetjes als Ome Joop en Bep en Toos tot leven. De omroepen hadden toen als stelregel dat alle programma’s in hun studio’s in Hilversum gemaakt moesten worden, maar de kwaliteit van onze huisstudio was zó goed dat ze voor Dik Voormekaar een uitzondering maakten.”

SPIJT

Na Breukelen liet André zich verleiden om een huis op Aruba te kopen. “Aruba was toen erg in trek. Mijn vriendin Corrie van Gorp ging erheen, Ron Brandsteder zat er en veel profvoetballers kochten er een huis. Dus het leek me ook een goed idee.” Het plan was om daar een paar maanden per jaar te gaan wonen en verder in Nederland te blijven werken. “Dat idee liep al gauw spaak, want als je ver weg woont, weet je niet meer wat er in Nederland speelt. En dan kun je er ook geen grappen over maken.” Een tweede nadeel was dat hij het te rustig vond. “Omdat er zo weinig te doen is, zit je vaak gewoon stil.” Iedereen daar al vroeg met een glas op het terras. Dat is leuk in de vakantie, maar niet elke dag.”

GRACHTENPAND

Terug in Nederland overleed zijn vriend Wim. “Ik wilde altijd al in Amsterdam wonen. Dat is handig, omdat daar alles gebeurt op theatergebied. Maar Wim vond Amsterdam te druk. Toen hij er niet meer was, had ik juist extra behoefte aan wat drukte.” Eerst huurde André een paar jaar een grachtenpand in de binnenstad. “Die plek in het stadshart beviel zó goed dat ik later even verderop ben gaan wonen. Daar kocht ik een oud bankgebouw, met veel ruimte.” Hij liet het verbouwen tot een woonhuis met veel comfort. En daar woont hij nu nog steeds. Op de begane grond aan de voorkant is zijn kantoor, achter is een ruimte ingericht als bruine kroeg. Daar ontvangt hij bezoek en houdt hij feestjes. Boven is het appartement waar hij bijna twintig jaar woonde met zijn man Martin. Hoewel Martin in 2020 overleed, noemt André hem nog altijd ‘de liefde van mijn leven’.

BANKKLUIS

Tegenwoordig woont André in het vertrouwde bankgebouw aan de gracht samen met zijn vriend Fernando. In de kelder van het huis – in de oude bankkluis – bevindt zich een heuse geluidsstudio, vol apparatuur. Hier ontstonden veel Dik Voormekaar Shows en nam hij liedjes op. Bij een rondleiding door het huis wijst hij op een kast waarin hij de kostuums van bijna al zijn typetjes bewaart. De das van meneer Wijdbeens, de helm van Willempie, de fluitketel van Flip; allemaal symbolen van zestig jaar showbizz. “Al die kleding is toch een soort tweede huid geworden. Die doe je niet weg.”

‍WIN EEN GESIGNEERD BOEK!

Speciaal voor lezers van Buitengewoon signeerde André van Duin tien exemplaren van het boek Alles over André. Die verloten we onder lezers. Belangstelling? Stuur je beste mop in. Mail deze samen met je naam en adres naar info@buitengewoon-nh.nl. Met een beetje geluk krijg je een boek thuisgestuurd.