Jan Ranzijn: “Ga naar buiten, wandelen, de natuur in. Binnen vind je het niet”

Tijdens zijn voettocht naar Santiago de Compostella werd alles duidelijk: zo wilde hij het niet langer. “Ik raakte los van mijn zakelijke gedrevenheid. Ondanks zeven succesvolle vestigingen verraste dit mij niet. Door het alleen wandelen was ik dichter bij mezelf gekomen dan ik ooit was geweest. De levensvragen borrelden vanzelf op. De antwoorden ook.”

Je hart vinden

De tocht gaf Jan een geschenk, zoals hij het zelf omschrijft: de kracht om zijn leven over een andere boeg te gooien. “De meesten mensen gaan maar door en door. Dan kan ook, hoor, eindeloos zelfs. Alleen kun je dan een hoop missen. En volg je je hart wel? Om die vraag te kunnen beantwoorden, moet je je hart eerst vinden. De een heeft daar een wandeling voor nodig, de ander een burn-out, het overlijden van een dierbare. Ik alle drie.”

Kunst van het leven

Jan ging als onbezoldigd directeur aan de slag bij de Egmondse abdij. Een fijne tijd waarin hij ook merkte dat het ondernemen nog steeds in zijn bloed zat. Tegelijkertijd dacht hij aan zijn overleden broer Henk, die het Downsyndroom had. Kan ik iets betekenen voor mensen met een beperking, vroeg Jan zich op een dag af. “Henk was altijd vrolijk, veroordeelde niemand en gaf alleen maar liefde. Wij denken, maar hij voelde. Dát is de kunst van het leven.”

Iets voor elkaar betekenen

Na verschillende sociale initiatieven opende Jan in 2014 brasserie Santiago in Egmond aan Zee. Jongeren met een beperking vinden hier een zinvolle dagbesteding. In 2016 stond Jan aan de basis van Postaanzee, een non-profit ontmoetingscentrum waar mensen uit alle bevolkingslagen iets voor elkaar kunnen betekenen. “Minder sterke schouders inspireren sterke schouders”, aldus Jan, die in zijn tuincentrum mensen met een beperking al ruim baan gaf.

Ook goed voor jezelf

“De ene mens is niks meer dan de andere”, vervolgt hij. “In de brasserie werken krachtige en zwakkere mensen samen. Hun verbinding is zo puur dat iedereen ervan groeit. Steeds opnieuw ontvang je zeeën van liefde terug. Dat is zingeving, zo zorg je voor elkaar én jezelf. Probeer het maar. Wie in jouw buurt heeft minder sterke schouders dan jij? Ga samen wandelen; binnen vind je het niet. Gewoon er zijn. Eigen ego aan de kant. Oordeel niet. En stel jezelf dan de vraag: wie is nou de leerling en wie de meester?”

‍