Geheimen van de boerderij

De woning is ontworpen in opdracht van Johannes Reuzenaar en Grietje Groot en gebouwd door meester-timmerman/aannemer Jacobus Vlaming. Reuzenaar verwierf het perceel, de boomgaard waarop hij zijn rentenierswoning liet bouwen, al in 1851. Toen heette het nog Zuideinde D26, later Zuideinde 42.

Dochter Divera (Dieuwertje) Reuzenaar erfde de woning van haar ouders en liet samen met haar man Petrus (Pieter) Groot omstreeks 1910 de enkele stolp achter het huis bouwen. Pieter en Dieuwertje kregen acht kinderen. Jongste zoon Dorus en jongste dochter Geertje erfden samen het huis en bleven er tot hun dood wonen. Neefje Joop Groot werkte als knecht van ome Dorus op de boerderij en bewoonde eerst slechts de helft van het woonhuis en na het overlijden van tante Geertje het geheel.

Het pand werd door de huidige bewoners in 2008 gekocht van Joop Groot. Zij hebben het met zorg en oog voor detail in drie jaar tijd gerestaureerd en gemoderniseerd. Toen ze het pand kochten, was er vele jaren geen onderhoud uitgevoerd. Gelukkig waren veel authentieke details nog aanwezig, zoals de versierde plafonds, ensuite deuren en schouwen van natuursteen. Soms verstopt onder vele lagen behang of aftimmeringen en soms, zoals de blinden, opgeslagen in de stolp. Waar de details of materialen ontbraken, werden deze aan de hand van oude foto’s en/of vergelijkbare panden uit die periode in stijl hersteld. Een mooi voorbeeld hiervan is het voor de Vlaming bekende kattenoog in de zijgevel ter plaatse van de opkamer, die is teruggebracht ter vervanging van het later aangebrachte eenvoudige, rechthoekige kozijn.