Een sieraad, het leven... vorm het zoals jij het wilt

Aukje en Peter vielen als een blok voor deze stolp uit 1910. Sfeer, ruimte, uitzicht... Maar er moest ook het nodige aan gebeuren. “De vorige eigenaren hebben geprobeerd er een nieuwbouwhuis van te maken,” vertelt Aukje. “Strakke witte wanden. Spotjes in de plafonds. Zwarte, stalen deurklinken. Waar mogelijk pakten we dat als eerste aan. Aan de achterzijde breidden we de keuken inpandig uit en plaatsten we openslaande tuindeuren. Vanaf daar kijken we kilometers ver over de landerijen. Van het aangrenzende huis maakten we een gasthuis. En de dars is omgetoverd tot mijn nieuwe, heerlijke atelier.”

VRIENDEN VOOR EEN DAG

In het atelier brandt de houtkachel. Alle gereedschappen hangen geordend in het zicht. “Jarenlang was ik bezig met mijn hoofd,” zegt Aukje, “nu maak ik dingen met mijn handen. Dat voelt ontzettend goed. Ik had een bedrijf met honderden medewerkers. Na de verkoop vroeg ik me af wat ik nu werkelijk wilde. In mijn kinderjaren was ik altijd aan het knutselen. Hutten bouwen. Van niets iets maken. Als het maar stoer was. Maar wat kun je daar nu nog mee? Het antwoord vond ik in de opleiding tot goud- en zilversmid. Vanuit huis, in Haarlem, begon ik ook meteen workshops te geven. Ik miste mijn collega’s; ik heb graag mensen om me heen. Nu had ik vrienden voor een dag.”

TRANEN UIT LIEFDE OF VAN HET LACHEN

In Abbekerk zette Aukje haar smederij voort. “Op het platteland komt er misschien geen hond op af, dacht ik nog. Maar het is gierend druk!” Aukje snapt nu waarom haar workshops overal werken: het is gezellig en er komt altijd emotie bij kijken. “Het sieraad krijgt vaak een speciale betekenis. Moeders en dochters die een ring voor elkaar maken. Vriendinnen die hun band bezegelen. Een weduwe die de trouwring van haar man passend maakt. Laatst maakte een man van 91 jaar een ring voor zijn kleindochter. Nou, dan smelt je toch? De ene keer vloeit er een traan uit liefde, de andere keer van het lachen. Je zit toch een paar uur met elkaar te klooien en te kletsen.”

LEKKER DWARS, RUW OF GRILLIG

In het atelier staan bakken vol steentjes in allerlei kleuren, maten en prijsklassen. “Er zitten diamanten en saffieren tussen, maar ook agaatjes. Een mooi sieraad hoeft niet duur te zijn. Sterker nog, ik ga graag aan de slag met steentjes of scherven die ik op straat vind, of die mijn kippen opgraven. Je kunt overal iets moois in zien. Het hoeft niet ‘picture perfect’ te zijn; laat het maar lekker dwars zijn, ruw of grillig. Dan blijf je ernaar kijken. Ik vergelijk het weleens met bloemen. De meeste mensen zien liever rozen dan onkruid. Maar de overlevingsstrategieën van onkruid zijn geniaal. Dat fascineert mij. En hun stengels en kleuren staan óók leuk in een vaas. Probeer maar eens.”

KIES WAT BIJ JE PAST

Aukje verbouwt haar eigen groenten. Sinds kort maakt ze ook zelf zeep. Haar workshops edelsmeden sluiten hierop aan. “Tegenwoordig kopen mensen alles maar terwijl zelfgemaakte dingen veel meer waarde hebben. Een sieraad naar jóuw ontwerp, met jóuw energie erin: dat is persoonlijk en uniek. Veel mensen vinden het lastig om keuzes te maken. Dan vragen ze aan mij welke rand bij hun steen past. Tja, dat kun je nou juist zelf bepalen! Het liefst laat ik cursisten voelen dat zij áltijd de regie kunnen nemen, ook in het leven. Alles kan. Als je jezelf maar niet ziet als slachtoffer van de politiek, woningtekort of wat dan ook. Heb ik makkelijk praten? Nu misschien wel. Maar ik woonde ook ooit antikraak in de slechtste buurt van Rotterdam.

‍HET PLATTELANDSLEVEN OMARMD

Een onmisbare eigenschap in het leven is volgens Aukje nieuwsgierigheid. “Wie wil leren gaat overal blanco in en ziet altijd mogelijkheden. Daarom durfde ik ook alles wat ik heb gedaan. Nu omarm ik het plattelandsleven.” Even blijft het stil. Door de tuindeuren tuurt Aukje naar de horizon. “Weet je, mijn grootste goed was altijd wendbaarheid. Toch voelt het nu anders. Voor het eerst heb ik het idee dat ik aan het wortelen ben. Het huis, de omgeving, mensen trots laten zijn op wat ze zelf hebben gemaakt: alles klopt en toch valt er nog genoeg te ontdekken – als een heldere smaragd waar je steeds weer iets nieuws in ziet.”

VAN HAARLEM CULINAIR NAAR PAALZITTEN IN LAMBERTSCHAAG

De roots van Aukje liggen in Haarlem. Ze heeft twee dochters. Met haar partner Peter ging zij op zoek naar een huis in West-Friesland. Peter komt uit Kolhorn en heeft ook twee kinderen. Aukje: “Ik wilde in een mooi lintdorp wonen, maar niet in de middle of nowhere. Via Klaver Makelaardij vonden we deze boerderij. Abbekerk ligt ideaal. En het lééft. Bewoners organiseren allerlei evenementen, zonder pretenties. Dat maakte het integreren ook makkelijk. Ik bedoel: van Haarlem Culinair naar paalzitten in Lambertschaag is toch een behoorlijk contrast, haha! Veel mensen kennen elkaar en staan voor je klaar. Toen in onze tuin een enorme boom was omgewaaid, stonden er ’s morgens vroeg al drie mannen te zagen en te helpen. Stadsmensen zeggen weleens dat je in een dorp minder privacy hebt. Dat kan. Maar als je jezelf in de gemeenschap mengt, krijg je er veel moois voor terug.”

Meer weten over de workshops van Aukje? www.smederijabbekerk.nl